Caput. I. De tribus generibus christianorum describitur.
Caput II. Tertuimus tertimus genus christianorum describitur.
Caput III. Peccatum originale causam esse omnium malorum.
Caput IV. Occasio, et scopus hujus libelli.
Caput V. Cur vitae christianae documenta multi discunt , pauci exxequuntur.
Caput VI. Regulas evangelicaes perfectionis non solis religiosis, sed omnibus christianis traditas esse.
Caput VII. Hujus libelli utilitas, et exhortalio ad perfectiones.
Caput VIII. Quam nessesariasit christiano ultimi finis consideratio.
Caput. IX. Cum omnes velint esse beati, cur non omnes beati sint.
Caput X. Omnia ad Deum referanda esse pura intentione.
Caput XI. Unde provencial quod plerique a fine aberrant.
Caput XII. Decipimur specie recti.
Caput XIII. Humananae vitae cursus, et perversitas.
Caput XIV. Via recta ad finem est, ut quisque suam crucem ferat.
Caput XV. Conditionis ultimi finis, et cur ab illo plerique aberrent.
Capitu XVI. Alia assignatur causa ob quam multi ultimum finem non assequuntur.
Caput XVII. Filii Dei sumus, et ejus spiritu vivendum nobis est.
Caput XVIII. Justus ex fide vivit.
Caput XIX. Fundamentum vitae christinae abnegatio sui, rerumque omnium abdicatio.
Caput XX. Insania hominum, qui sponte damnari volunt.
Caput XXI. Character veri christiani.
Caput XXII. Quomodo debeat chiristianus opera sua perficere.
Caput XXIII. Debent opera bona propiae vocationi convenire.
Caput XXIV. Quomodo chritianis vivendum sit.
Caput XXV. Opera exteriora spiritu interiori animanda.
Caput XXVI. Operum perfectio unde oritur.
Caput XXVII. Praesentiae Dei utilitas.
Caput XXVIII. Cur difficilis videatur sanctorum imitatio.
Caput XXIX. Omnia ad gloriam Dei refrenda.
Caput XXXI. Amor sui Babylonem aedificavit.
Caput XXXII. Omnes seipsos quaerunt etiam in rebus sanctis.
Caput XXXIII. Quae scire debeat omnis christianus.
Caput XXXIV. Interioris et exterioris hominis differentia.
Caput XXXV. Quam perniciosum sit falsas rerum ideas mente concipere.
Caput XXXVI. Tria christiano necessaria, ut sibi attendat, ut tempus bene expendat, ut recte utatur sacramentis.
Caput XXXVII. Paenitiam omnibis christianiae.
Caput XXXVIII. Signa, et fructus verae paenitantae.
Caput XXXIX. Peccata leviora et vitia quomodo corrigi et extirpari debeant.
Caput XL.Viros ecclesiasticos el religiosos stirictius leneri ad perfectionem.
Caput XLI. Religiosi suae vocationis immemores describuntur.
Caput XLII. Opertere religiosum a mundo alenium esse.
Caput XLIII. Arguuntur qui regimen animarum ambiunt.
Caput XLIV. Obnibus christianis necessariam esse orationem.
Caput XLV. Quae dispositivo ad orandum requiratur.
Caput XLVI. Cur mulli ex oratione nihil proficiant.
Caput XLVII. Nunquam studium orationis omittendum.
Caput XLVIII. Conditiones bronce orationis.
Caput XLIX. Gratia, et modus orationis duplex.
Caput L. Fons omnium orationis.
Parte Segunda. De moderndis animi afectionibus, et de stuio virtutum.
Caput I. - Caput XII.
Caput I. Quaerenda suae vocationis immemores describuntur.
Caput II. Oportere religiosum a mundo alienum esse.
Caput III. Obnibus christiani neccesaria crux et abnegatio.
Caput IV. Fundamentum vitae christianae est abnegatio.
Caput V. Quomodo adversus vitia et pravas affectiones pugnare oporteat.
Caput VI. De sensuum exteriorium moderatione.
Caput VII. De pugna adversus gulam et carnem.
Caput VIII. De malis linguae, et de bono silenti.
Caput IX. De bona, et mal detectatione, et e illorum infelicitate.
Caput X. Opinione vivimus.
Caput XI. Scientam salutis plerique contenmunt.
Caput XII. Damna propae voluntatis.
Caput XIV. Quantum noceant divitae, et quomodo illarum amorem comprescere oporteat.
Caput XV. De usu divitae, et quomodo illarum amorem compescere oporteat.
Caput XVI. Qui sint pauperes spiritu.
Caput XVII. Quae et qualis sit obligatio faciendi eleemosynam.
Caput XVIII. Patientiae necessitas.
Caput XIX. Adversitales exercendae virtuis occasio sunt.
Caput XX. Patienter ferenda quae quotidie occurrunt.
Caput XXI. Gaudendum in tribulationibus.
Caput XXII. Tolerandae detractiones.
Caput XXIII. Tam propria, quam aliena mala aequanimiter ferenda.
Caput XXV. Propia christianorum virtus humilitas.
Caput XXVI. Homo per superbiam a Deo recessit, et ad illum per humilitatem redire debet.
Caput XXVII. Character superbi.
Caput XXVIII. Incitamenta humilitatis.
Caput XXIX. Nihil boni esse in homine, qui caret humilitate.
Caput XXX. Qui vere est humilis, sibi ipsi intentus, alios non judicat.
Caput XXXI. Vei humilis, descriptio.
Caput XXXII. Opertere humanam voluntatem divinae subditam, et conformem esse.
Caput XXXIII. Omnia de manu Dei accioienda.
Caput XXXIV. Dvinae providentiae in omnibus acquiescendum.
Caput XXXV. Solum Dei beneplacitum optandum est.
Caput XXXVI. Spes salutis nostrae in Deo ponenda.
Caput XXXVII. Spiritum, et perfectionem christianae religionis in charitate.
Caput XXXVIII. De oridine charitatis.
Caput XXXIX. De dilectione proximi.
Caput XL. Quis sit modus fraternae dilectionis.
Caput XLI. Quae sit vera amicitia.
Caput XLII. Quae officia amicitiam concilient.
Caput XLIII. Occasiones exercendae erga proximus charitatis.
Caput XLIV. Amandos esse inimicos.
Caput XLV. Verum bonum amandum.
Caput XLVI. Amor Dei in quo consistat.
Caput XLVII. Quis sit modus perfcti amoris.
Caput XLVIII.Scietiam practicam et experimentalem magis conferre ad amorem quam speculavitam.
Caput XLIX. Veram sanctilatem in amorem quam speculavitam.
Caput. I. Define ultimo hominis. Quam matum sit, ab codefiectere.
Caput. II. Cupienti bene vivere, morum instructor eligendus est.
Caput. III. De purgatione a peccatis. Exuendus erga illa affectus et vitia extirpanda.
Caput. IV. De gula. Ejus mala, et remedia.
Caput. V. De luxura. Quam turpe sit hoe vitium. Quam facilis in id lapsus, et quomodo evitandus.
Caput. VI. De avaritia: Malitia ejus perstringitur. Collatio pauqueris.
Caput. VII. De ira, character irati. Effectus, causae et remedia irae.
Caput. VIII. De invidia, et acendia. Utriusque descriptio et curatio.
Caput. IX. De superbia, ambilitione et inani gloria. Icon superbi.
Caput. X. De totius corporis, sensuumque exteriorum modertione.
Caput. XI. De custodia linguae. Quinti momenti sit, et quamdifficilis.
Caput. XII. De sensibus internis. Usus opinionum. Bonis cogilationibus mens imbuenda
Caput. XIII. De amore. Quae sit ejus natura. Quae causae, qui effectus.
Caput. XIV. De desiderio, et fuga. Quid desiderandum, quid fugiendum sit.
Caput. XV. De gaudio, et tristilia. Quomodo utramaque moderari oporteat.
Caput. XVI. De spe, et despertatione. Quomodo utramque moderari oporteat.
Caput. XVII. De timore. Quam vanus sit, et qua ratione vincatur.
Caput. XVIII. De potentiis animae rationalis. Continendus intellectus a curiositate.
Caput. XIX. De statu proficientium. Varia profectus adjumenta.
Caput. XX. De bono solitundinis. Fugienda malorum societas.
Caput.XXI. De virtutius thelogicis. Fides operibus comprobanda.
Caput.XXII. De prudentia. Ejus necessitas, et difficultas. Officium viri prudentis.
Caput. XXIII. De justitia, et religione. Actus utriusque.
Caput.XXIV. De pietate, et observantia. Obedientia commendatur, ilemaque gratitudo.
Caput.XXV. De veritate, ejusque usu. Simplicitas laudatur. Actus fidelitatis.
Caput.XXVI. De amicitia. Quibus officiis sit colenda.
Caput. XXVII. De liberatitate. Quid sit, et qualiter exercenda. Quomodo differat a magnificientia.
Caput. XXVIII. De fortitudine. Quae sint ejus officia. Mortem a viro forticontemndam esse.
Caput. XXIX. De magnanimitate. Vir magnanimi descriptio.
Caput. XXX. De patientia. Ejus occasiones, et effectus. Indicia verae patientae.
Caput. XXXI. De temperantia. Quantum illi conferat verecundia.
Caput. XXXII. De mansuetudine, et clementia. Utriusque officia et praestantia.
Caput. XXXIII. De modestia. Munus duplex studiositatis. Quae regula in usu eutrapeliae servanda.
Caput. XXXIV. De humilitate. In quo consistat. De cognitione sui. Veri humilis.
Caput.XXXV. De statu prefecorum. Imago viri perfecti. Finis vitae perfectae, unio cum Deo.
Caput. I. Scopus, et usus libri. Pro scriptione, et fine ad Deum oratio.
Caput. II. Viam mysticam duplicem esse, activam et passivam. Quid utraque sit.
Caput. III. Mystica theologia quid sit . Quomodo diferat ab aliis scientiss.
Caput. IV. Quae sint dispositiones ad mysticam theologiam. Quae ejus impedimenta.